Vandaag delen we met genoegen een fascinerende onderzoekspaper die zelden in handen komt van alledaagse feminized cannabis zaden kwekers—maar dat eigenlijk wel zou moeten. We hebben een inzichtelijk academisch artikel samengevat dat wereldwijde trends onder kleinschalige kwekers onderzoekt, met name hoe kwekers zoals jij hun oogst distribueren. Academische inzichten blijven vaak verborgen in vakbladen, maar wij vinden dat deze waardevolle bevindingen jouw aandacht verdienen. Daarom hebben we ze verwerkt in een gemakkelijk leesbare samenvatting, boordevol informatie die direct aansluit op jouw ervaringen en werkwijzen. Laten we beginnen!
Inleiding en Achtergrond
De cannabisvoorziening wordt meestal voorgesteld als gecontroleerd door criminele organisaties. Recente onderzoeksresultaten laten echter zien dat een flink deel van de cannabis in eigen land wordt gekweekt door kleinschalige telers die buiten deze stereotypes opereren. Deze studie onderzoekt hoe kleinschalige kwekers hun oogst verdelen en benadrukt de verschillen tussen landen en tussen verschillende typen kwekers.
Doelstellingen en Methodologie
Het primaire doel van de studie was te begrijpen hoe kleinschalige kwekers wereldwijd cannabis distribueren en hun distributiepraktijken duidelijk te categoriseren. De onderzoekers gebruikten een grote online vragenlijst die zich vooral richtte op kleinschalige kwekers uit 18 landen verspreid over vijf continenten. De enquête omvatte twee groepen:
Deelmonster 1: Bevatte 8.812 kwekers die vragen beantwoordden over hun teelt- en distributiegedrag.
Deelmonster 2: Bevatte 2.296 kwekers uit 13 landen die gedetailleerde antwoorden gaven over hun distributiepraktijken.
Deze uitgebreide gegevens maakten het mogelijk om gedetailleerde typologieën te ontwikkelen, waarbij zowel de motivatie voor het verbouwen van cannabis als het daadwerkelijke gedrag bij het distribueren van overtollige oogst in kaart werden gebracht.
Belangrijkste Bevindingen
De studie bracht verschillende belangrijke inzichten aan het licht:
Motivatie van Kwekers
De meeste kwekers (77%) teelden cannabis omdat ze plezier beleefden aan het telen zelf.
Ongeveer twee derde (68%) teelde cannabis voornamelijk voor hun eigen recreatief gebruik.
Een substantieel deel (66%) noemde gezondheidsredenen en beschouwde zelfgekweekte cannabis als gezonder.
Ongeveer een derde van de kwekers was deels gemotiveerd om cannabis aan anderen te leveren, voornamelijk voor medische (21%) of recreatieve (19%) doeleinden. Winst als hoofdmotivatie was zeldzaam (8%).
Werkelijke Distributiepraktijken
Hoewel minder kwekers expliciet aangaven teelt met distributiedoeleinden, verspreidde de meerderheid (69%) overtollige cannabis in een of andere vorm.
Sociale levering—het delen van cannabis zonder winstoogmerk—was veel gebruikelijker (64%) dan verkoop (19%).
Sociale leveranciers deelden meestal met goede vrienden (91%) of familieleden (57%) in plaats van met vreemden of kennissen.
Verkopen vonden voornamelijk kleinschalig plaats; meer dan de helft van de verkopers deed dit alleen om hun teeltkosten te dekken.
Types Kweker-Distributeurs
Op basis van distributiegedrag werden kwekers ingedeeld in vier hoofdcategorieën:
Niet-leveranciers (31%): Teelden exclusief voor eigen gebruik, zonder te distribueren.
Exclusieve sociale leveranciers (50%): Delen cannabis, maar verkopen niet.
Delers en verkopers (14%): Zowel sociaal delen als overtollige cannabis verkopen.
Exclusieve verkopers (5%): Verkopen cannabis zonder te delen.
Hoewel verkopers (vooral de “exclusieve verkopers”) doorgaans meer planten teelden en sterkere winstmotivaties aangaven, bleven de meeste verkopen kleinschalig, lokaal en vonden plaats binnen persoonlijke netwerken.
Omvang en Economische Impact van Verkoop
De meeste verkopers deden dit niet vaak en behaalden bescheiden inkomsten. Slechts enkele deelnemers (voornamelijk in de VS, waar legale cannabismarkten bestaan) rapporteerden aanzienlijke winsten, soms boven de $5.000 per oogst.
De inkomsten verschilden sterk tussen landen, wat de variërende cannabiswetten en handhaving weerspiegelt.
Sociodemografisch Profiel en Criminaliteit
Kwekers in alle categorieën hadden over het algemeen een regulier beroeps- of opleidingsachtergrond.
In tegenstelling tot stereotypes van drugsdealers als gemarginaliseerde criminelen, waren de meeste cannabiskwekers in deze studie sociaal geïntegreerd en nauwelijks betrokken bij andere vormen van criminaliteit zoals geweld of diefstal.
Cannabisverkoop, wanneer aanwezig, diende vaak als aanvulling op andere legitieme inkomstenbronnen in plaats van als vervanging.
Verschillen Tussen Landen
Finland, Zwitserland en Nieuw-Zeeland hadden hogere percentages kwekers die cannabis verkochten.
In Nieuw-Zeeland waren kwekers opvallend gemotiveerd om medisch cannabis te leveren.
Kwekers in de VS waren, beïnvloed door legale en commerciële kaders in sommige staten, meer winstgedreven en grootschaliger actief dan kwekers in landen met strengere wetten.
Discussie en Implicaties
De onderzoekers betogen dat deze bevindingen de traditionele voorstelling van cannabisdistributie door georganiseerde misdaad in twijfel trekken. In plaats daarvan nemen veel kwekers deel aan genormaliseerde, kleinschalige leveringspraktijken, wat wijst op een verschuiving in perceptie en praktijk weg van criminogene stereotypen.
Beleidsaanbevelingen
De auteurs raden beleidsmakers aan deze inzichten mee te nemen bij het ontwikkelen of hervormen van cannabiswetgeving. Beleid zou moeten herkennen dat veel kwekers sociale of minimaal commerciële leveringswijzen hanteren in plaats van grootschalige criminele activiteiten. Voorgestelde hervormingen omvatten:
Duidelijke scheiding tussen sociale/minimaal commerciële leveringen en grote commerciële ondernemingen.
Vermindering van strafrechtelijke sancties voor kleinschalige distributiepraktijken.
Ontwikkeling van genuanceerde juridische kaders die kleinschalige, persoonlijke en gemeenschapsgerichte teelt accommoderen.
Dergelijk beleid kan onnodige criminalisering van verder wettige burgers voorkomen en sociale ongelijkheden verminderen, met name op het gebied van ras- en klassenverschillen in handhaving van drugswetten.
Beperkingen van de Studie
De onderzoekers erkenden verschillende beperkingen:
De online enquête, hoewel effectief voor een grote en geografisch diverse steekproef, kan bepaalde groepen zonder internettoegang uitsluiten.
Als een convenience-sample vertegenwoordigen de deelnemers mogelijk niet alle kleinschalige kwekers.
Mogelijke onderrapportage door stigma, vooral met betrekking tot winstgerichte verkooppraktijken.
Conclusie
De studie biedt cruciale inzichten in wereldwijde cannabisteelt en -distributie en onthult een veelvoorkomend patroon van kleinschalige, gemeenschapsgeoriënteerde levering dat sterk afwijkt van georganiseerde misdaadsstereotypen. Deze bevindingen kunnen leiden tot realistischer en socialer rechtvaardiger cannabisbeleid dat hedendaagse praktijken en normen weerspiegelt.
(bron: https://pure.au.dk/portal/en/publications/patterns-of-small-scale-cannabis-growing-in-eighteen-countries)
